Zweefvliegen

Algemeen.

Zweefvliegen kunnen we eigenlijk onderverdelen in een drietal voorkomende soorten:
– Vrije vlucht modellen (zonder besturing en veelal zonder aandrijving)
– Radiografisch bestuurde modellen (zonder aandrijving)
– Radiografisch bestuurde modellen (met aandrijving)

Deze laatste soort ziet men nu erg veel en met zelfs verschillende soorten aandrijving. Aandrijving kan variëren van elastiek of elektro of zelfs met brandstof motoren. Ook turbine aangedreven modellen zijn geen uitzondering meer.

In deze beschrijving zoomen we even in op de tweede categorie. Dus zweefvliegen zonder motor.
Bij deze klasse Radio Zweef zegt het reglementenboek modelvliegsport van de K.N.V.v.L. (1979):
“Modelvliegtuig dat niet is uitgerust met een voortstuwingsinstallatie en waarbij draagkracht ontstaat door aerodynamische krachten op de vaste draagvlakken, d.w.z. geen roterende of  klapvleugel draagvlakken.”

Algemene specificaties voor radio zweef zijn:

Totaal oppervlak	: max. 150 dm2.
Gewicht	: max. 5 kg.
Opp. belasting	: max. 75 g/dm2.
Opp. belasting	: min. 12 g/dm2.

Bij de E.L.C. kent men een grote variëteit aan radio zwevers, meest bekende zwever in deze klasse is wel de Cirrus. Naast de zwevers die, merendeels,  geheel van tekening worden gebouwd, zijn er ook een aantal leden die hun eigen model ontwerpen of deels ontwerpen. In het laatste geval zijn er  behalve de vereiste specificaties voor wedstrijddeelname verder, zoals ook geldt bij andere modellen, geen beperkingen.

Wedstrijden

De wedstrijden van de Edese Luchtvaart Club van de klasse Radio Zweef kennen drie onderdelen, hieronder verstaan we een:

• Figurenronde,
• een 150 sec. ronde en
• een thermiekronde;

Figurenronde:

Deze ronde kent 6 onderdelen, te weten:

Figuur	Tekening	Uitleg
Start met bocht van 90°		Met lijnstartmethoden geldt de start gevolgd door een bocht van 90° naar links of rechts. Bij motorstart moet het model een gelijkmatige cirkelvormige vliegstijl hebben.
10 sec. rechtuit		Spreekt voor zich, model dient een vlucht te maken van 10 sec. waarbij deze niet afwijkt van zijn ideale, rechte, lijn.
Horizontale acht		Bocht vanuit rechte horizontale vlucht over 360° naar links gevolgd door een bocht over 360° naar rechts als men weer op het beginpunt is aangekomen. Na beëindiging van het figuur moet de oorspronkelijke vliegrichting vervolgd worden.
Twee loopings achterover		Model duikt aan en maakt vervolgens twee loopings achterover. Hierbij dient de projectie in hetzelfde vlak te liggen en de grootte van de loopings gelijk te zijn. Model verlaat figuur in dezelfde vliegrichting als start figuur.
Landingscircuit		Het model komt over de stip en start het landingscircuit. Maakt vervolgens in een dalende lijn 4 maal een bocht van 90° waarna de landing wordt ingezet.
Landing		Logisch gevolg van landingscircuit, model landt met een soepele glijdende beweging.

150 sec. ronde:

Na het verlaten van de startlijn of het uitzetten van de hulpmotor moet het model na 150 sec.
zo dicht mogelijk bij de stip landen. Een helper mag de  tijd meeklokken en de vlieger informeren. Per gevlogen sec. worden 4 punten gegeven. Voor elke sec. meer dan de toegestane 150 sec. worden 4  strafpunten gegeven. Elke meter van de stip (doellanding) tot de plaats waar het model de grond heeft aangeraakt levert 1 strafpunt op met een  maximum van 30 strafpunten (meters). Deze ronde kan nogal wat spectakel opleveren, er zijn namelijk altijd wel deelnemers die een kamikazeduik  maken om de tijd en de stip maar te kunnen halen.

Thermiekronde:

Volgens één van de toegestane startmethoden wordt het model omhoog gebracht en een zo lang mogelijke thermiekvlucht gemaakt tot max. 10  minuten. De eerste 300 sec. van de vlucht worden gewaardeerd met 1,5 punt per sec. en de laatste 300 sec. worden gewaardeerd met 0,5 punt per sec.  Een totaal van 600 punten kan dan op deze manier verkregen worden.

Aan het einde van de wedstrijd worden alle ronden bij elkaar opgeteld en wordt de winnaar bepaald. Een klein nadeel voor enkele vliegers is het  volgende: Bij de eerste ronde worden gemiddeld zo’n 500 tot 560 punten binnengehaald. Bij de tweede ronde zitten vele tegen de 600 punten aan en  bij de derde ronde kan men ineens onderuit zakken. Als deelnemer 1 geluk heeft met de thermiek (mooi zonnig weer) kan het zijn dat, als de  weersituatie afneemt, de laatste deelnemer een hele korte tijd haalt en zodoende in de ranglijst daalt. Om dit een beetje op te vangen starten er in de  laatste ronde 2 à 3 deelnemers (afhankelijk van het aantal tijdwaarnemers) tegelijk, zo worden de kansen van de weersinvloeden iets verkleint. Blijft  natuurlijk als je een deelnemersaantal hebt van een man of 10, er altijd die kans bestaat dat het misloopt.